Effendi Ketwaru

Effendi Ketwaru (Paramaribo, 3 maart 1956) is een Surinaams literatuurcriticus en jeugdboekenschrijver. Hij is de oudste zoon van de gelijknamige musicus Effendi Ketwaru (1933-2005).

Effendi Ketwaru jr. leefde verschillende jaren in Nederland en keerde naar Suriname terug, waar hij werkzaam was bij de sectie Literatuur van het ministerie van Onderwijs en Cultuur, en als muziekdocent aan de Muziekschool. Voor De Ware Tijd Literair (waarvan hij korte tijd redacteur was) schreef hij recensies, die om hun scherpe toonzetting met regelmaat stof deden doen opwaaien.

Ketwaru bracht in 1991 drie kinderboeken uit: Hij debuteerde met het sprookje “Rani en de Slangenkoning”, waarvoor hij zich liet inspireren door een orale vertelling, “Tjanda en de zeven zwageressen”. Zijn belangrijkste drijfveer was het schrijven van een Nederlandstalig kinderboek met Sarnami woorden, om zo de hindostaanse inbreng in de jeugdliteratuur expliciet te maken. Hij gebruikt bijvoorbeeld bewust het woord karaila zonder vertaling, terwijl elke Surinamer sopropo kent.

Met “Birbal en de barbier” wilde Effendi Ketwaru een populair genre uit de Hindostaanse literatuur naar voren halen: de verhalen rond de wijze Birbal.

Voor “Koning Bali en de macht van Divali” putte Ketwaru uit de Indiase mythologie.
(Gebaseerd op Wikipedia)

Rani en de Slangenkoning (1991) Taal: Nederlands, Sarnami | Meer info / Bestellen

Birbal en de barbier (1991) Taal: Nederlands

Koning Bali en de macht van Divali (1991) Taal: Nederlands | Meer info / Bestellen